ศาลเจ้าคามิกาโมะ (上賀茂神社)

มีอีกชื่อหนึ่งว่า "วัดชาคุโซจิ" ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของถนนอิมาเดะกาวะ (Imadegawa Street) ของเมืองเกียวโต

วัดที่เปรียบเสมือนแลนด์มาร์คของเมืองเกียวโต มีจุดเด่นตรงที่ตัวอาคารหลักซึ่งมีสีทองอร่ามโดดเด่น และยังเป็น 1 ใน 17 สถานที่ในเกียวโตที่ได้รับการยกย่องให้เป็นมรดกโลกจากองค์การยูเนสโก

ป่าตามธรรมชาติที่มีอยู่มาตั้งแต่สมัยโจมง ตั้งอยู่ริมแม่น้ำคาโมงาวะ มีขนาดใหญ่ถึง 120,000 ตารางเมตร เต็มไปด้วยต้นไม้นานาพันธุ์ที่มีอายุเก่าแก่ตั้งแต่ 200-600 ปี

ศาลเจ้าที่สร้างขึ้นเพื่อสักการะแด่อาเบะ โนะ เซเม (安倍晴明) นักพรตผู้ประกอบพิธีภายในราชสำนักสมัยเฮอัน (920-1005) เป็นผู้มีความเชี่ยวชาญเรื่องดาราศาสตร์ การดูดาว และกล่าวกันว่าเป็นผู้ที่มีพลังเหนือธรรมชาติ

มีจุดเด่นสะดุดตาอยู่ที่เจดีย์ 5 ชั้น ความสูงกว่า 57 เมตร ซึ่งถือเป็นอาคารไม้ที่สูงที่สุดในญี่ปุ่นและเป็นโบราณสถานที่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกจากองค์การยูเนสโก (UNESCO) ปัจจุบันเจดีย์นี้ได้กลายมาเป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่งของเมืองเกียวโต และทางเข้าสู่ภายในตัวเจดีย์จะเปิดให้เข้าชมเพียงไม่กี่วันในแต่ละปี 

เวิร์คช็อปที่จำหน่ายโคมไฟตกแต่งบ้านด้วยดีไซน์ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะเป็นของตัวเอง เหมาะสำหรับผู้ที่กำลังมองหาของตกแต่งบ้านที่มีดีไซน์สวยงามเฉพาะตัวไม่เหมือนใคร

วัดที่ผู้คนมักนิยมมาขอพรให้การค้าขายเจริญรุ่งเรือง และขอพรให้ประสบความสำเร็จทางด้านอาชีพการงานแขนงศิลปะหรือทักษะพิเศษ ทำให้มักมีคนดังในวงการต่างๆ ของญี่ปุ่นเดินทางมาขอพรอยู่บ่อยครั้ง

พิพิธภัณฑ์แห่งแรกของโลกที่สร้างขึ้นเพื่อแฟนๆ มังงะโดยเฉพาะ เปิดทำการตั้งแต่เมื่อพฤศจิกายนปี 2006 ภายในพิพิธภัณฑ์ได้มีการเก็บรวบรวมมังงะหลากหลายกว่า 300,000 เล่ม

หนึ่งในวัดที่ถูกยกให้เป็นสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์แห่งเมืองเกียวโต และยังเป็น 1 ใน 17 สถานที่ในเกียวโตที่ได้รับการยกย่องให้เป็นมรดกโลกจากองค์การยูเนสโก มีต้นแบบมาจากวัดคินคะคุจิหรือวัดทอง

ทางเดินริมคลองที่อยู่ระหว่างวัดกินคะคุจิ (วัดเงิน) และวัดนันเซนจิในจังหวัดเกียวโต มีระยะทางประมาณ 2 กิโลเมตร มีชื่อเสียงโด้งในเรื่องจุดชมดอกซากุระและใบไม้เปลี่ยนสี

ถนนเส้นหนึ่งในย่านกิองที่เปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ของมาจิยะ ซึ่งเป็นบ้านเรือนเก่าแก่สไตล์ญี่ปุ่นโบราณที่ได้รับการปรับปรุงให้เป็นร้านค้าต่างๆ อย่างร้านอาหารและร้านน้ำชา ตั้งอยู่ตลอดสองข้างทางของถนนเส้นนี้

สะพานส่งน้ำที่อยู่ในบริเวณวัดนันเซนจิของจังหวัดเกียวโต ทำหน้าที่ลำเลียงน้ำจากทะเลสาบบิวะซึ่งเป็นน้ำที่ใช้หล่อเลี้ยงชีวิตของผู้คนไปยังเมืองเกียวโตมาตั้งแต่สมัยเมจิ